Eduard Douwes Dekker-Amar
Inleiding
Ik heb dit onderwerp gekozen, omdat ik graag meer over Eduard Douwes Dekker wil weten. Ik vind het heel knap dat hij in 4 weken een heel boek geschreven heeft. Ik wou graag iemand die bijzonder was voor mijn studie en ook iemand die iets goeds voor de wereld heeft gedaan. Dat heeft Eduard allebei gedaan. Toen ik wist hoe de mensen in Indië behandeld werden, wist ik dat ik Eduard als onderwerp zou nemen. Dat komt omdat ik zelf half uit Azië kom.
Wat weet ik al tekst
Ik weet dat Eduard heel eigenwijs en stout was toen hij jong was. Hij had een droom en dat was om iets goeds voor wereld te doen. Toen hij 18 was, werd hij door zijn vader en moeder naar Indië gestuurd. Ze hoopten dat hij daar een goede baan zou vinden. Hij werd ambtenaar, maar toen hij zag wat er allemaal met de echte inwoners van Indië gebeurde, was hij diep geschokt en boos. Eduard vond dat ze heel slecht behandeld werden. Eduard ging naar zijn hoogste baas om te klagen. Die stuurde Eduard naar een gebied waar hij geen last van hem zou krijgen. Dat pikte hij niet. Hij verhuisde terug naar Amsterdam. Hij was heel boos geworden. Hij schreef een boek in minder dan vier weken. De woorden vloeiden op het papier. Het boek heet ‘Max Havelaar’. Toen iedereen wist wat er in Indië gebeurde, was iedereen diep geschokt.
Onderzoeksvragen
1.Hoe oud is Eduard geworden??
2.In hoeveel talen is zijn boek vertaald??
3.Wat vervoerden de Nederlanders vanuit Indië naar Nederland??
4.Hoe komt het dat de Indische bazen het goed vonden dat de Indische boeren zo werden behandeld??
5.Waarom gebruikte Eduard een schuilnaam??
6.Wie was Eduards vrouw??
7.Wat was zijn beroep??
8.Waarom heet zijn eerste boek ‘Max Havelaar’??
9.Waarom is zijn boek zo beroemd geworden??
10.Hoe lang woonde hij in Indië??
11.Wie was zijn moeder??
Kindertijd
Eduard werd geboren in Amsterdam op 2 maart in het jaar 1820. Dat was in de tijd van de burgers en stoommachines. Toen hij nog een kind was, was hij een heel eigenwijs ventje. Hij werd een schoffie genoemd. Zijn vader en moeder wisten niet wat ze met hem moesten.
Indië
In de achttiende eeuw was Indië een kolonie van Nederland. Op zijn achttiende stuurden zijn vader en moeder Eduard naar Indië in de hoop dat hij een goede baan zou krijgen. Hij werd er ambtenaar. Hij werkte voor de overheid. Maar hij was heel diep geschokt hoe veel mensen in Indië behandeld werden. Ze kregen bijna geen eten en moesten de hele dag werken op plantages. Hij ging naar zijn hoogste baas en hij zei dat hij het daar niet mee eens was. Zijn baas zei juist dat hij ze strenger moest behandelen. Maar dat deed hij niet. Daarop stuurde zijn baas hem naar een plek waar hij geen last van hem had. Dat pikte Eduard niet en hij nam zelf ontslag. Hij was heel boos. Hij dacht ik schrijf een boek over het leven in Indië en hoe slecht de mensen daar behandeld worden.
Schrijver
Zijn boek heet ‘Max Havelaar’. Zijn boek is als een raamvertelling geschreven. Het zijn meerdere kleine verhalen in één en die vormen samen een verhaal. Eduard schreef zijn boek in minder dan 4 weken! Het boek schreef hij in een hotelletje in Brussel. De woorden vloeiden er gewoon uit, omdat hij zo boos was. Zijn boek werd super beroemd. Eerst kreeg het boek nog veel kritiek, maar later waren de mensen vooral verbaasd wat er in Indië gebeurde.
Hij had zijn eigen schrijfstijl te pakken. Zijn hele leven lang schreef hij boeken. Ze bleven net als Max Havelaar voortkomen uit woede. Hij vocht voor de rechten van arme mensen. Maar ook voor de rechten van vrouwen. Dat was een eeuw voordat anderen dat vonden. Hij gebruikte een schuilnaam: ‘Multatuli’.
Saïdjah en Adinda
Saïdjah en Adinda is een verhaal uit ‘Max Havelaar’. Het gaat over twee kinderen van arme Indische boeren. Ze leven op het eiland Java in de provincie Lebak. Saïdjah en Adinda gaan trouwen. Zo hebben hun vaders het afgesproken. Ze vinden dat zelf ook een leuk idee. Dan raakt Saïdjah’s familie al hun buffels kwijt aan het districtshoofd, zijn vader sterft in de gevangenis en zijn moeder sterft van verdriet en honger. Saïdjah gaat proberen geld te verdienen in de stad Batavia. Als hij terug komt naar zijn dorp is Adinda weg. Saïdjah gaat haar zoeken. Hij komt aan in een ander dorp en ziet dat het dorp platgebrand is. Een eindje verder staan de Nederlandse soldaten. Er staan nog een paar hutten overeind en in een van die hutten ligt Adinda dood op de grond. Hij is heel verdrietig. Hij loopt op de Nederlandse soldaten af en laat zich neersteken door een bajonet. Het verhaal van Saïdjah en Adinda laat zien hoe arme Indische boeren behandeld worden door de Nederlanders en de Indische vorsten.
Droom
Eduard had toen hij klein was een droom. Die droom was om iets goeds voor de wereld te doen. Dat leek er niet echt op toen hij klein was, want hij was een schoffie. Uiteindelijk kon hij zijn droom waar maken. In 1999 noemde de Indonesische schrijver Pramoedya Ananta Toer ‘Max Havelaar’ het boek dat een eind maakte aan het kolonialisme in Indië.
Zijn dood
Hij schreef: “Ik vraag gerechtigheid voor de vertrapte mensheid. Dat zal ik blijven vragen zolang ik adem heb”. Dat was letterlijk, want Eduard leed aan astma-aanvallen. Hij stierf aan een zware astma-aanval in 1887 in Duitsland. Hij werd 60 jaar.
Wist je dat…..
- ...Eduard zijn hele leven arm was??
- ...hij getrouwd was met Tine van Wijnbergen en dat ze een baronesse was??
- ...hij een jaar lang met een Indische vrouw samen leefde??
- ...hij eerst al zijn verhalen voor kranten schreef??
- ...‘Multatuli’ ‘ik heb veel geleden’ betekent??
- ...Eduard Nederland maar een achterlijk land vond??
- ...Eduard graag gokte??
